Osseointegratie en ontwikkeling van de implantologie
Eind jaren ’50 ontdekte de Zweed Per-Ingvar Brånemark min of meer bij toeval dat bot aan titanium vast kan groeien. Dit verschijnsel werd en wordt “osseointegratie” genoemd. Brånemark ontwikkelde op basis van deze vinding een (naar hem vernoemd) titanium schroefimplantaat en deed grondig wetenschappelijk onderzoek.
Aanvankelijk werden implantaten alleen in een volledig tandeloze onderkaak toegepast. Geleidelijk werden de toepassingsmogelijkheden steeds verder uitgebreid. Inmiddels is, door de snelle ontwikkeling van wetenschappelijk inzicht en diverse technieken, het goed mogelijk implantaten op vrijwel alle plaatsen in de mond veilig toe te passen.